Odlewnictwo - to najtańsza i najbardziej wydajna technika wytwarzania gotowych wyrobów metalowych o wymaganym kształcie i właściwościach, polegająca - w najprostszym ujęciu - na wypełnieniu ciekłym stopem metalowym form odlewniczych odwzorowujących wyrób, na przykład: tłok silnika, pokrywę zaworów, wirnik i korpus turbiny, felgę samochodową, dzieło artystyczne (pomnik, statuetka, medal).
Analiza danych dotyczących światowej gospodarki i jej dalszych tendencji rozwojowych wskazuje na stale zwiększający się udział odlewnictwa jako techniki przetwarzania i wytwarzania wyrobów metalowych. Wystarczy przytoczyć fakt, że obecnie w świecie produkuje się ponad 60 milionów ton odlewów. Charakterystyczne jest to, że największy przyrost produkcji odlewów występuje w krajach przodujących pod względem ekonomicznym, w których stanowi on poważną część dochodu narodowego. Warto sobie uzmysłowić, że odlewnictwo zawsze wspomagało i nadal wspomaga rozwój technologiczny i cywilizacyjny na każdym etapie jego rozwoju. Ma ono zarówno utylitarny, jak również niematerialny wymiar. Ogromna uniwersalność i rozpiętość możliwości technologii odlewnictwa sprawia, że najprostsze jej formy, bazujące na pierwotnych zasobach materiałowych w zakresie stopów metali i materiałów formierskich, mają nadal ponadczasowy charakter. Odlew jako forma wyrazu kultowego bądź artystycznego nie zmienił się od czasów starożytnych a nawet prehistorycznych. Antyczne i renesansowe arcydzieła sztuki odlewniczej nadal budzą podziw i zachwyt. Kraków jest miastem bogatym w te tradycje.
Odlewnictwo ma dobre perspektywy rozwojowe wówczas, gdy jest podbudowane badaniami i osiągnięciami naukowymi. Adekwatny do stanu innych technik wytwarzania rozwój technologii odlewnictwa występujący na każdym etapie rozwoju cywilizacyjnego spowodował, że technologie odlewnicze nie opóźniały tego rozwoju lecz zawsze stanowiły atrakcyjny i efektywny czynnik sprzyjający temu rozwojowi. Tak jest do chwili obecnej. Elastyczność wielu wykreowanych w wyniku rozwoju odmian technologii odlewnictwa pozwala na spełnienie krańcowo nieraz zróżnicowanych wymagań technicznych.
Bezpośrednie, realizowane w toku ograniczonej liczby operacji technologicznych, kształtowanie postaciowe wyrobów metalowych, praktycznie o dowolnym stopniu skomplikowania, eliminujące szereg dodatkowych operacji i czynności niezbędnych przy innych znanych technikach wytwarzania, stanowi nadal jego podstawową zaletę nawet wówczas, gdy odlewy wchodzą w zakres najwyższych technologii.
Coraz bardziej powszechne jest wykorzystywanie przez odlewników technik symulacji komputerowej, sieci neuronowych i sterowani przebiegami procesu technologicznego w czasie rzeczywistym, co stwarza możliwość wpływu na strukturę odlewów pod kątem nadania im najkorzystniejszych właściwości użytkowych.
Zadaniem współcześnie prowadzonych badań w odlewnictwie jest poprawa jakości produkcji odlewów, zmniejszenie energochłonności produkcji zużycia materiałów, poprawa wskaźników ekonomicznych i mniejsze obciążenie środowiska naturalnego szkodliwym oddziaływaniem odlewni. Zmniejszająca się uciążliwość współczesnych odlewni dla otoczenia jest wynikiem zamknięcia w obrębie odlewni obiegu materiałów, przepływu energii oraz znaczne ograniczenie ilości odpadów. Budowa i eksploatacja odlewni bezodpadowej jest tematem poważnych projektów badawczych o charakterze międzynarodowym.
Nasze programy nauczania, stosownie zweryfikowane, są honorowane przez większość uczelni technicznych w UE, czego wyrazem jest wydawanie podwójnych dyplomów w danej specjalności. Jest to dobry prognostyk dla kształcenia kadr na potrzeby własnego odlewnictwa, jak również dla funkcjonujących na polskim rynku odlewni zagranicznych.
Na absolwentów Wydziału Odlewnictwa czeka wiele odlewni w kraju i zagranicą.